Vaarwel mijn liefste kleine moedige pluis

Vandaag was de dag dat ik afscheid moest nemen van mij geweldige mooie moedige dappere lieve meisje, mijn poppetje, mijn pluis. Gisteravond hadden we symbolisch het knalroze kistje met Jesse gesloten, maar de paniek vloog mij tegemoed met het idee dat ik dan vandaag niet meer bij haar kon zijn en dus had ik er voor gekozen om de kist niet vast te sluiten en ben ik vanochtend met Opa Beest nog naar mijn meisje geweest. Ik kon niet stoppen met kussen en knuffelen en ik wilde zo graag nog 1 keer echt bij haar zijn, maar ik heb tot de laatste minuut haar gekust en geaaid.
Daarna kwam Martijn en samen hebben we haar kisjte gesloten en haar mooi in de aula neergezet, met geweldige mooie bloemen en knuffels.
Ik wilde dat deze dag nooit zou komen en ik wilde dat ik haar desnoods daar in het kamertje kon houden zodat ik gewoon altijd bij haar kon zitten.
Ik hoop dat ik Sterre een uitvaart heb kunnen bieden waarin ze heeft gevoeld dat ik zooooo veel van haar hou en dat zij zo verschrikkelijk sterk en dapper is en is geweest. en hopelijk heb ik ook alles gekozen voor wat zij mooi zou vinden.
Ik heb geprobeerd mijn gevoel nog 1 x tegen mijn mooie meisje te vertellen en hopelijk neemt ze dat met zich mee.
De opkomst van iedereen deed mij zo verschrikkelijk veel, hoeveel mensen Sterre heeft geraakt en hoeveel mensen er met haar en met Jesse en mij meeleefde, dank jullie wel daarvoor.
Alle mensen en meiden van dream heel erg bedankt voor alle steun hier en overal en ook voor degene die er vandaag bij waren...... Sterre is en blijft een KANJER en zo sterk en moedig en lief. Ik ben blij dat ik HAAR moeder ben en heb mogen zijn! ik hou van je Pluis!